سرمقاله- اهداف ازدواج سالم« تحصیل» (قسمت سوم)
هدف سوم: تحصیل
تحصیل، نه به معنای علم‌آموزی، که به معنای تلاش در جهت درک محصول خوبی در زندگی است. محصول خوب زندگی، فرزند صالح است، که گلی است از گل‌های بهشت. فرزند صالح باقیات الصالحات والدین است. سرمایه‌ای است، که می‌تواند دنیا و آخرت انسان را آباد نماید و جهت زندگی انسان را در مسیر هدایت و رشد الهی، تغییر دهد.
زوجین باید این هدف را دنبال نمایند. خُب، چه موقع این هدف متعالی در متن زندگی خانوادگی زوجین متجلی می‌شود. وقتیکه دو طرف باور کنند که:
اولاً: باید در جایگاه پدر و مادر بنشینند و ثانیاً باید برای درک این جایگاه شخصیت درونی خویش را با ارزش‌های الهی همراه نمایند و هویت انسان با تقوی را داشته باشند.
پدر و مادر با تقوی می‌توانند با انگیزه جدی در جهت تربیت نسل پاک و اصیل قدم بردارند. نسلی که می‌تواند زمینه‌ساز ظهور مهدی آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم باشد.بدیهی است نسلی اینگونه، به پدر و مادری با این توصیف نیاز دارد، که با تقوای الهی همراه باشد.
قرآن در این زمینه می‌فرماید: «نُسائُکُم حرث لکم» (سوره ، آیه ) شاید بهتر است بگوئیم، این تشبیهی که در آیه در ارتباط با زنان شده است، بهترین تشبیه است. زیرا زن را موجودی معرفی می‌کند که از ظرفیت بسیار بالائی برای تربیت نسل برخودار است حال این تربیت خوب باشد یابد باشد، فرقی ندارد. بحث در مورد تربیت خوب یا بد نیست. بحث در مورد ظرفیت تحقق تربیت است. لذا زن را تشبیه به کشتزار کرده است. بدیهی است که مرد نیز باید (بذر) باشد، تا در کنار این کشتزار بتواند به ثمر بنشیند.
بذر درجه یک اگر در زمین کویر قرار بگیرد، زمین آن را می‌گنداند و از بین می‌برد ولی اگر بذر درجه 2 یا 3 و در یک کلمه بذر نامرغوب، در زمین و کشتزار مرغوب قرار بگیرد. نه تنها کاستی‌ها و کمبودها و خلاءهای بذر را جبران می‌کند، که زمینه رویش مطلوب آن را فراهم می‌کند، یکی از عوامل مؤثر در تربیت، وراثت است. فرزندان، بی‌تأثیر از این عامل نیستند. همه به نوعی از وراثت والدین متأثر هستند. این عامل مأموریتش با انعقاد نطفه به پایان می‌رسد و مأموریت عامل مؤثر دیگری به نام محیط درونی شروع می‌شود، که دوران جنینی بر اساس آن تا 9 ماه مدیریت می‌شود. حال اگر مردی با لحاظ ژن ای وراثتی غلط و یا خُلق و شخصیت نادرست، نطفه‌ای را در رحم همسرش تاسیس نماید، اگر زن از قابلیت‌ای اخلاقی خوبی، مبتنی بر مبانی و معارف امامت و مهدویت برخوردار باشد. می‌تواند کاستی‌های نطفه را تأمین و جبران نماید و فرزند نسبتاً خوبی را متولد کند، که زمینه های خوبی جهت رشد و نمو در محیط بیرونی (که از لحظه تولد تا دروه بلوغ شروع می‌شود) دارد. پس باید با تمام وجود به این آیه معترف شده و در مقابل آن کرنش کنیم و بدانیم که با اینکه بر این آیه می‌توانیم همسر شایسته‌ای را که از ملکه تقوی و ورع برخوردار است، جهت ازدواج گزینش نماییم تا نسلی طاهر و مطهر داشته‌باشیم.
تحصیل، نه به معنای علم‌آموزی، که به معنای تلاش در جهت درک محصول خوبی در زندگی است. محصول خوب زندگی، فرزند صالح است، که گلی است از گل‌های بهشت. فرزند صالح باقیات الصالحات والدین است. سرمایه‌ای است، که می‌تواند دنیا و آخرت انسان را آباد نماید و جهت زندگی انسان را در مسیر هدایت و رشد الهی، تغییر دهد.
زوجین باید این هدف را دنبال نمایند. خُب، چه موقع این هدف متعالی در متن زندگی خانوادگی زوجین متجلی می‌شود. وقتیکه دو طرف باور کنند که:
اولاً: باید در جایگاه پدر و مادر بنشینند و ثانیاً باید برای درک این جایگاه شخصیت درونی خویش را با ارزش‌های الهی همراه نمایند و هویت انسان با تقوی را داشته باشند.
پدر و مادر با تقوی می‌توانند با انگیزه جدی در جهت تربیت نسل پاک و اصیل قدم بردارند. نسلی که می‌تواند زمینه‌ساز ظهور مهدی آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم باشد.بدیهی است نسلی اینگونه، به پدر و مادری با این توصیف نیاز دارد، که با تقوای الهی همراه باشد.
قرآن در این زمینه می‌فرماید: «نُسائُکُم حرث لکم» (سوره ، آیه ) شاید بهتر است بگوئیم، این تشبیهی که در آیه در ارتباط با زنان شده است، بهترین تشبیه است. زیرا زن را موجودی معرفی می‌کند که از ظرفیت بسیار بالائی برای تربیت نسل برخودار است حال این تربیت خوب باشد یابد باشد، فرقی ندارد. بحث در مورد تربیت خوب یا بد نیست. بحث در مورد ظرفیت تحقق تربیت است. لذا زن را تشبیه به کشتزار کرده است. بدیهی است که مرد نیز باید (بذر) باشد، تا در کنار این کشتزار بتواند به ثمر بنشیند.
بذر درجه یک اگر در زمین کویر قرار بگیرد، زمین آن را می‌گنداند و از بین می‌برد ولی اگر بذر درجه 2 یا 3 و در یک کلمه بذر نامرغوب، در زمین و کشتزار مرغوب قرار بگیرد. نه تنها کاستی‌ها و کمبودها و خلاءهای بذر را جبران می‌کند، که زمینه رویش مطلوب آن را فراهم می‌کند، یکی از عوامل مؤثر در تربیت، وراثت است. فرزندان، بی‌تأثیر از این عامل نیستند. همه به نوعی از وراثت والدین متأثر هستند. این عامل مأموریتش با انعقاد نطفه به پایان می‌رسد و مأموریت عامل مؤثر دیگری به نام محیط درونی شروع می‌شود، که دوران جنینی بر اساس آن تا 9 ماه مدیریت می‌شود. حال اگر مردی با لحاظ ژن ای وراثتی غلط و یا خُلق و شخصیت نادرست، نطفه‌ای را در رحم همسرش تاسیس نماید، اگر زن از قابلیت‌ای اخلاقی خوبی، مبتنی بر مبانی و معارف امامت و مهدویت برخوردار باشد. می‌تواند کاستی‌های نطفه را تأمین و جبران نماید و فرزند نسبتاً خوبی را متولد کند، که زمینه های خوبی جهت رشد و نمو در محیط بیرونی (که از لحظه تولد تا دروه بلوغ شروع می‌شود) دارد. پس باید با تمام وجود به این آیه معترف شده و در مقابل آن کرنش کنیم و بدانیم که با اینکه بر این آیه می‌توانیم همسر شایسته‌ای را که از ملکه تقوی و ورع برخوردار است، جهت ازدواج گزینش نماییم تا نسلی طاهر و مطهر داشته‌باشیم.
